en pl
Zj�cie

Bocian czarny, fot. J. Przyborowska

zobacz ca�� galeri� ]

 

wi�cej ]

 




Kup biletImage

Image

Polskie Parki Narodowe

Infrastruktura i Środowisko

 

Image

NFOŚ i GW

 

Image

Image

WFOŚ i GW Rzeszów

 

 

SWISS CONTRIBUTION

 

 


 

Wspierają nas

Współpracujemy.

Teren MonitorowanyImagePobierz mobilny lokalizatpr burz

Przyroda » Przyroda o¿ywiona » Fauna

Fauna

Ssaki

Ry¶W Magurskim Parku Narodowym stwierdzono występowanie łącznie 55 gatunków ssaków. Gatunkami najbardziej zagrożonymi i wymagającymi specjalnej troski są ryś  Lynx lynx (na zdjęciu z lewej) i żbik Felis sylvestris . Ten ostatni należy w kraju do zwierząt ginących, jego jedyne znane stanowiska położone są w Karpatach. Ryś w Polsce jest również zwierzęciem rzadkim, ale oprócz Karpat występuje także w pn-wsch. części kraju. W Parku jego liczebność oceniana jest na około 3 osobniki. Gatunkiem bardzo nielicznym w MPN jest niedźwiedź brunatny Ursus arctos. Jego sytuacja jest jednak dość stabilna, dzięki stosunkowo silnej populacji w całych polskich Karpatach (około 100 osobników). Innym dużym ssakiem drapieżnym Parku jest wilk Canis lupus . Jego liczebność w Parku i otulinie nie przekracza 20 osobników, jednak średnie zagęszczenie jest dość wysokie i wynosi około 10 osobników na 100 km2 .

Image
Kuny leśne (fot. Henryk Janowski)

Dość nietypowym gatunkiem jak na teren górski jest występujący od 1979 r. w Beskidzie Niskim w liczbie około 10 osobników łoś Alces alces. Innymi interesującymi gatunkami są bóbr Castor fiber, wydra Lutra lutra i borsuk Meles meles . Bóbr występuje w liczbie około 6 rodzin i jego sytuacja wydaje się stabilna. W ostatnich latach obserwujemy wzrost jego liczebności w całym obszarze występowania w kraju. Podobne zmiany następują w populacji wydry. Sądzi się, że w ciągu ostatnich 10 lat powiększyła swą liczebność parokrotnie, jednak stan populacji magurskiej nie jest dokładnie rozpoznany. W przypadku borsuka liczebność w Parku oceniana jest na około 60 osobników.

ImageDo pospolitych zwierząt w Parku należą sarny Capreolus capreolus (na zdjęciu z prawej), jelenie Cervus elaphus i  dziki Sus scrofa, a także kuny leśne Martes martes i lisy Vulpes vulpes. Z uwagi na ciągle rosnącą liczebność tych ostatnich istnieje ryzyko ich znacznego wpływu na zmniejszanie się liczebności ptaków gniazdujących na terenach otwartych (np. derkacza, przepiórki, kuropatwy). Z mniejszych drapieżników można spotkać w Parku również kunę domową Martes foina, tchórza  Mustela putorius, gronostaja M. erminea, łasicę M. nivalis. Przedstawiciel rzędu zajęczaków zając Lepus europaeus jest gatunkiem nielicznym.

Na terenie Parku stwierdzono także 2 gatunki introdukowane w Europie – piżmaka Ondatra zibethicus i jenota Nyctereutes procyonides . Obecność obcych gatunków niesie za sobą ryzyko zakłócenia prawidłowego funkcjonowania ekosystemów. W przypadku Magurskiego Parku Narodowego szczególnie wzrost liczebności jenota może być zagrożeniem dla niektórych przedstawicieli miejscowej fauny.

Pliki do pobrania:

« poprzednia | strona 2 z 9 | nastêpna »
Facebook